Абу Сумомата ал-Ҳаннот масжидга қасд қилиб кетар экан, уни Каъб ибн Ужра розияллоҳу анҳу кўриб қолди. Улардан бири соҳибига йўлиқди. Абу Сумома шундай деди:
“У (яъни Каъб ибн Ужра) мени топганда, мен қўлларимни гирра* қилган ҳолда эдим, ана ўшандан мени қайтарди ва шундай деди:
“Албатта, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Қачон бирингиз яхшилаб таҳорат қилиб, сўнгра масжидни қасд қилиб чиқса панжаларини бир-бирига гирра қилмасин. Чунки у намоздадир”, дедилар”.

*Гирра деб икки қўл бармоқларини бир-бирининг орасига киргизишга айтилади.    

Саид ибн Мусайяб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Ансорийлардан бир киши ўлими олдидан:
“Мен сизга бир ҳадис айтурман. Бу ҳадисни сизга фақат савоб умидидагина айтурман. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг:
“Қачонки бирингиз яхшилаб таҳорат қилса, сўнгра намозга чиқиб, ўнг қадамини кўтариши билан Аллоҳ азза ва жалла, албатта, унга бир яхшилик ёзади, чап қадамини қўйиши билан Аллоҳ азза ва жалла, албатта, унинг бир ёмонлигини ўчиради. Бас, бирингиз хоҳласа, яқин бўлсин ёки узоқ бўлсин. Агар масжидга келиб жамоат билан намозини ўқиса, у мағфират қилинур. Агар масжидга келганида намознинг баъзисини ўқиб бўлишган, баъзиси қолган бўлса-ю, етган жойидан ўқиш ҳам ўшандоқ бўлади. Агар масжидга келганида намозни ўқиб бўлишган бўлса ҳам ўшандоқ бўлади”, деганларини эшитганман”, деди”.