Умму Салама розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
“Мусулмонлардан бўлган бир аёл шундай деди:
(Зуҳайр: “Албатта, у Умму Саламанинг ўзидир”, деган.)
“Эй Аллоҳнинг Расули! Албатта мен сочимни мустаҳкам қилиб ўрадиган аёлман. Жунублик ғусли учун уни ёймоғим керакми?”
“Албатта, сенга бошингни уч ҳовуч сув билан ювмоқлигинг кифоя қилади”, дедилар”.
Зуҳайр (ушбу ривоятни келтириб) айтади:
“Бошингга сувдан уч ҳовуч қуймоғинг, сўнгра жасадингнинг бошқа тарафларига сув етказмоқлигинг (кифоя қилади). Бас агар сен (шундай қилсанг) батаҳқиқ покланибсан”.

Умму Салама розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади. Бир аёл Умму Саламанинг олдига келди. Умму Салама ушбу ҳадисни айтиб, шундай деди:
“Мен у аёл учун Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан сўрадим”.
Кейин юқоридаги ҳадис маъносини келтириб, унда:
 Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар:
“Ҳар бир ҳовуч сувни қуйган пайтингда ўрилган сочларингни сиқиб қўйгин!”

Оиша розияллоҳу анҳо шундай дедилар:
“Агар бизнинг биримизга жунублик етса, шу каби уч ҳовуч сув оларди – яъни икки кафтининг ҳаммаси билан – бас уни бошига қуяр эди. Кейин битта қўлида сув олиб, уни мана бу ярмига ва бошқасини олиб, бошқа ярмига қуярди”.
 
Оиша розияллоҳу анҳо шундай дедилар:
“Биз ғусл қилар эдик ва бошимизда суртилган (ёғ, хитмий ва ҳушбўйлик каби) нарсалар  ва биз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламбилан бирга эҳромсиз ва эҳромли ҳолда бўлар эди”.

Шурайҳ ибн Убайд шундай деди:
“Менга Жубайр ибн Нуфайр жанобатдан ғусл қилишлик тўғрисида фатво айтди. Албатта Савбон уларга Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан ана шу тўғрисида фатво сўраганликларини айтиб бериб, шундай деди:
“Аммо эркак киши, сочини ёйиб, ҳатто сочнинг аслига сув етгунга қадар уни ювсин. Аёл кишига эса уни ёйишлиги шарт эмас. У бошига икки кафти билан уч ҳовуч сув қуйсин”.