121 (1052) 2418. Абу Саид ал-Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўринларидан туриб, одамларга қуйидагича хутба ўқидилар. Йўқ, Аллоҳ номига қасам, эй одамлар сизлардан қўрқадиган нарсам, Аллоҳ сизларга ер гўзалликларини чиқариб беришидир, деганларида, бир киши: "Эй Аллоҳнинг расули, яхши ёмонлик билан келадими?" деган эди, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бир фурсат жим турдилар. Сўнгра: "Нима дединг", дедилар. У: "Эй Аллоҳнинг расули, яхши ёмонлик билан келадими?" деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Албатта яхшилик фақат яхшилик билан келади. Лекин (бойлик ҳамма вақт ҳам) яхшилик келтирадими? Ҳар-бир сой суви, ўстирган ўсимлик (фойда бўлавермайдику. Ҳайвон у ўстирган ўсимликдан еб қўйиб) қорни шишиб ўлади ёки ўлишига оз қолади. Лекин кўкаламзордаги нарсалардан еб, икки биқини тўлиб, қуёшга юзланиб (ҳазм қилиб), ахлатини ёки сийдигини чиқарса, сўнгра кавшаниб, қайтиб бориб яна еса, қорни шишиб ўлмайди. Демак кимки, мол-дунёни ҳаққи билан олса, унга барака берилади. Кимки молни ноҳақ олса унинг мисоли худди еб тўймайдиган (ҳайвон)га ўхшайди", дедилар.

122 (000) 2419. Абу Саид ал-Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Сизлардан хавфсирайдиган нарсам, Аллоҳ сизларга ер гўзалликларини чиқариб беришидир, деганларида, саҳобалар: "Эй Аллоҳнинг расули, дунё гўзаллиги нима? Дейишган эди, расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Ернинг баракалари", дедилар. Саҳобалар: "Эй Аллоҳнинг расули, яхши ёмонлик билан келадими?" дейишган эди, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: "Албатта яхшилик фақат яхшилик билан келади. Албатта яхшилик фақат яхшилик билан келади. Албатта яхшилик фақат яхшилик билан келади. Ҳар-бир сой суви, ўстирган ўсимлик (фойда бўлавермайдику. Ҳайвон у ўстирган ўсимликдан еб қўйиб) ўлади ёки ўлишига оз қолади. Лекин кўкаламзордаги нарсалардан еб, икки биқини чўзилиб, қуёшга юзланиб (кавшаниб, ҳазм қилиб), сийдигини ёки ахлатини чиқарса, сўнгра қайтиб бориб яна еса, қорни шишиб ўлмайди. Албатта, бу мол яхшидир, шириндир. Демак кимки, мол-дунёни ҳаққи билан олиб, ўз ўрнига қўйса, у мунча ҳам яхши кўмак. Кимки молни ноҳақ олса унинг мисоли худди еб тўймайдиган (ҳайвон)га ўхшайди", дедилар.

123 (000) 2420. Абу Саид ал-Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам минбарга ўтирдилар. Биз ҳам у зотнинг атрофларида ўтирдик. У зот: "Ўзимдан кейин сизлардан хавфсирайдиган нарсам, ер гўзалликлари ва зийнатларини чиқариб беришидир, деганларида, бир киши: "Эй Аллоҳнинг расули, яхши ёмонлик билан келадими?" дейишди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам сукут қилдилар: У зотга: Нимага гапирмаяпсиз? Дейилган эди, (кимдир) сен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга гапирмоқдасан-у, у зот сенга гапирмаяптилар, дейилди. Биз у зотга (ваҳий) нозил қилинаётган бўлса керак, деб ўйладик. У зот ўзларига келиб, юзларидаги намликликни артиб "Албатта бу сўровчи гўёки мақтагандек бўлиб: "Албатта яхшилик ёмонлик билан келмайди. Ҳар-бир сой суви, ўстирган ўсимлик (фойда бўлавермайдику. Ҳайвон у ўстирган ўсимликдан еб қўйиб) ўлади ёки ўлишига оз қолади. Лекин кўкаламзордаги нарсалардан еб, икки биқини тўлиб, қуёш нурига юзланиб (кавшаниб, ҳазм қилиб), ахлати ёки сийдигини чиқарса, сўнгра яна ўтласа, қорни шишиб ўлмайди. Албатта, бу мол яхшидир, шириндир. Мусулмон киши мунча ҳам яхшики, мол-мулкидан мискин, етим ва мусофирларга берса. (Ёки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтганларидек). Кимки молни ноҳақ олса унинг мисоли худди еб тўймайдиган (ҳайвон)га ўхшайди. Қиёмат куни унга (мол-мулки) гувоҳ бўлади", дедилар.