527 - حَدَّثَنِي أَبُو سَعِيدٍ الأشَجُّ وَأَبُو كُرَيْبٍ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَلاَءِ وَإِسْحَقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ إِسْحَقُ أَخْبَرَنَا وَقَالَ الآخَرَانِ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا الأعْمَشُ قَالَ سَمِعْتُ مُجَاهِدًا يُحَدِّثُ عَنْ طَاوُسٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ مَرَّ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَى قَبْرَيْنِ فَقَالَ أَمَا إِنَّهُمَا لَيُعَذَّبَانِ وَمَا يُعَذَّبَانِ فِي كَبِيرٍ أَمَّا أَحَدُهُمَا فَكَانَ يَمْشِي بِالنَّمِيمَةِ وَأَمَّا الآخَرُ فَكَانَ لاَ يَسْتَتِرُ مِنْ بَوْلِهِ قَالَ فَدَعَا بِعَسِيبٍ رَطْبٍ فَشَقَّهُ بِاثْنَيْنِ ثُمَّ غَرَسَ عَلَى هَذَا وَاحِدًا وَعَلَى هَذَا وَاحِدًا ثُمَّ قَالَ لَعَلَّهُ أَنْ يُخَفَّفُ عَنْهُمَا مَا لَمْ يَيْبَسَا حَدَّثَنِيهِ أَحْمَدُ بْنُ يُوسُفَ الأزْدِيُّ حَدَّثَنَا مُعَلَّى بْنُ أَسَدٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ عَنْ سُلَيْمَانَ الأعْمَشِ بِهَذَا الإسْنَادِ غَيْرَ أَنَّهُ قَالَ وَكَانَ الآخَرُ لاَ يَسْتَنْزِهُ عَنِ الْبَوْلِ أَوْ مِنَ الْبَوْلِ
527/1. Ибн Аббос розийаллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам икки қабр олдидан ўтиб: «Албатта, бу икки қабрдагилар азобланишмоқда, у икковлари катта (гуноҳ сабабли) азобланишмаяпти. Уларнинг бири чақимчилик қилиб юрар эди. Иккинчиси эса сийдикдан ўзини тўсмас, яъни сийдик тегишидан ўзини эҳтиёт қилмас эди», дедилар, сўнг у зот хурмонинг нам шохини олиб келишларини буюрдилар. Уни олиб келишган эди, иккига бўлиб бирини чақимчининг қабрига, иккинчисини сийдикдан ўзини эҳтиёт қилмайдиганнинг қабрига тиқдилар-да: «Шояд, бу икковидан то қуриб қолгунча (азоб) енгиллатилса», деб айтдилар. Бу ерда юқоридаги ҳадис такрор келган. Фақат «сийдикдан ўзини тўсмас эди» жумласи ўрнига «сийдикдан ўзини покламас эди» бўлиб келган.
|