Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Яҳудийлар аёл киши ҳайз кўрса, уйларида у билан бирга таом емас, унга жинсий яқинлик қилмас эдилар. Саҳобалар Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламдан бу ҳақда сўрадилар. Бас, Аллоҳ: «Сендан ҳайз ҳақида сўрарлар. Сен: «У озор - нопокдир. Бас, ҳайз пайтида аёллардан четда бўлинглар. Токи, пок бўлмагунларича уларга яқинлик қилманглар. Қачон пок бўлсалар, уларга Аллоҳ амр қилган томондан келинглар», деб айт» оятини нозил қилди. Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Никоҳдан бошқа ҳамма нарсани қилаверинглар», дедилар. Бу яҳудийларга етиб борди ва улар:
«Бу одам бизнинг ишимиздан биронтасини қўймай хилоф қилади», дейишди.
Кейин Усайд ибн Ҳузайр ва Аббод ибн Бишрлар келиб:
«Эй, Аллоҳнинг Расули, яҳудийлар бундоқ, бундоқ, демоқдалар, у(аёл)ларга яқинлик қилаверайликми?» дедилар.
Бас, Расулулоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг юзлари ўзгариб кетди, ҳатто, биздан аччиғлари чиқди, деб ўйладик. Икковлари чиқишди. Шунда уларнинг қаршисидан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга ҳадяга сут келиб қолди. У зот уларнинг ортларидан сут юбориб, икковларига ичирдилар. Бас, улар у зотнинг ўзларидан аччиғланмаганларини билдилар».
Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий ривоят қилган.

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Мен Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга бир идишдан икковимиз ҳам жунуб ҳолимизда ғусл қилар эдик. У зот менга амр этар эдилар, мен иштон кияр эдим ва мени қучоқлар эдилар. Ўшанда мен ҳайз кўрган ҳолимда бўлар эдим. Эътикоф ўтирганларида бошларини чиқарар эдилар, мен ҳайзли ҳолимда уни ювиб қўяр эдим».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий ва Насаий ривоят қилган.

Маймуна розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўз хотинларини ҳайзли пайтларида иштон устидан қучоқлар эдилар».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд ривоят қилган

Яна ўша кишидан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам мен билан бирга ётар эдилар. Мен ҳайзли бўлсам, орамизда кийим бўлар эди».
Бухорий, Муслим ва Насаий ривоят қилишган.

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Мен ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам иккимиз кечаси бир кийим ичида ётар эдик. Ҳолбуки, мен ҳайзли бўлиб, қон оқиб турган бўлар эди. Агар мендан у зотга бирор нарса тегса, ўша жойни ювар эдилар. Бошқа жойга ўтмас эдилар. Сўнгра ўша кийим ила намоз ўқир эдилар.»
Абу Довуд ва Насаийлар ривоят қилишган.

Яна ўша кишидан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга:
«Масжиддан «хумра»ни олиб юбор», дедилар.
«Ҳайзим бор», дедим. У зот:
«Ҳайзинг қўлингда эмас», дедилар.
Бас, олиб бердим».
Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий ривоят қилган.

Умму Атийя розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади. У киши Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга байъат қилган эдилар:
«Покизаликдан кейинги кулранг ва сарғиш (суюқлик)ни ҳеч нарса ҳисобламас эдик», деди».
Абу Довуд, Насаий ва Бухорий ривоят қилишган.