60. Миқдам ибн Маъдий Кариб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг:

«Албатта, Аллоҳ сизга оналарингизга яхшилик қилишни тавсия қилади. Сўнгра оналарингизга яхшилик қилишни тавсия қилади. Сўнгра оталарингизга яхшилик қилишни тавсия қилади. Ундан кейин яқинидан бошлаб қариндошларга яхшилик қилишни тавсия қилади», деганларини эшитдим».

61. Абу Айюб Сулаймон, (Усмон ибн Аффоннинг озод қилган қули) розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Пайшанбадан Жумага ўтар кечаси кечқурун ҳузуримизга Абу Ҳурайра келди ва:

«Ким қариндошлик алоқасини узган бўлса, ўрнидан турсин, унинг ҳоли танглигини билдириб қўйяман», деди.

Ҳеч ким турмади. Уч марта айтди. Ҳеч ким турмади. Шундан кейин ўша мажлисда ўтирган бир йигит аммасининг олдига борди. У икки йилдан бери аммасидан алоқани узиб қўйган экан. Аммаси:

«Нечук келдинг, бунга нима сабаб бўлди?» деди.

«Абу Ҳурайранинг шундай-шундай деганини эшитиб, нотўғри иш қилаётганимни билиб, қўрққанимдан келдим», деди. Шунда аммаси:

«Унинг олдига бориб, сўра-чи, нимага буни айтган экан?» деди.

«Мен Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг «Ҳар пайшанбадан жумъага ўтар кечаси Бани Одамнинг амаллари Аллоҳ Табарока ва Таолога кўрсатилади. Шунда силаи раҳмни узган одамнинг амали қабул қилинмайди» деганларни эшитганман», дебди Абу Ҳурайра».

62. Абдуллоҳ ибн Умар розияллоҳу анҳу қуйидагилрни айтди:

«Бир киши ўзи ва аҳли-аёли учун савоб умидида нафақа қилса, мол-дунё сарфласа, албатта, Аллоҳ таоло унга ажр беради. Ўз қарамоғингдагидан бошла. Агар ортиғи бўлса, яқиндан, сўнг ундан кейингисидан. Агар ундан ҳам ортса, беравер».