1002. Абу Қурра Хуросонийдан ривоят қилинади:

«Анаснинг олдимиздан ўтаётиб, қўли билан ишора қилиб, салом берганини кўрдим. Унда оқлик бор эди.

Ҳасанни сариқ нарса билан соқолини бўяганини кўрдим. Бошида қора салла бор эди.

...Ва Асмо «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам аёлларга қўллари билан ишора қилиб салом бердилар», деди».

1003. Мусо ибн Саъддан у отасидан ривоят қилинади:

«У Абдуллоҳ ибн Амр ва Қосим ибн Муҳаммадлар билан бирга сафарга чиқди. Сариф деган жойда тўхташганда олдиларидан Абдуллоҳ ибн Зубайр ўтди ва қўли билан ишора қилиб салом берди. Иккиси алик олди».

1004. Ато ибн Абу Рабоҳдан ривоят қилинади:

«Қўл билан ишора қилиб салом беришни ёқтирмас эдилар. Ёки қўл ила салом бериш макруҳ кўриларди», деди».