649. Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Аллоҳим! Қулоғим ва кўзимни менга салоҳиятли қилгин. Иккисини менга икки ворис қилгин. Менга золимлар устидан нусрат бергин ва улардан ўч олишимни ўзимга кўрсатгин», дер эдилар».

650. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Аллоҳим! Менга қулоғим ва кўзимдан ҳузур бахш эт. Иккисини мендан кейин қоладиган ворис қил. Менга душманим устидан нусрат бер ва ундан ўч олишимни менга кўрсат», дер эдилар».

651. Саъд ибн Ториқ ибн Айшам Ашжаъий ўз отасидан ривоят қилади:

«Биз эрталабдан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига борар эдик. Эркак ҳам келарди. Аёл ҳам келар эди. Ва:

«Ё Аллоҳнинг Расули! Намоз ўқиб бўлгандан кейин нима дейман?» дер эди. У зот:

«Аллоҳим! Мени мағфират қилгин. Менга раҳим қилгин. Мени ҳидоят қилгин. Менга ризқ бергин», дегин. Булар сенга дунё ва охиратни жамлайди», дер эдилар».